از جايي ديگر ...
باید که ميماندم، براي هميشه، "جاودانگی"، پس، "افسانه"اي شدم...
۱۰ آبان ۱۳۸۹
در سكوت ...
"تنهایی" معبدی است که زانو می زنم در آن تا كه دوست بیاید!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر