اگر اوضاع دنیا بر وفق مراد ما پیش نرفت، ناامید نشویم و میدان را واگذار نکنیم. انتظار نداشته باشیم نهالی که می کاریم فوراً به بار بنشیند. صبر و تحمل را چاشنی تلاش خود سازیم و با شکیبایی و امید منتظر زمان مناسب برای به بار نشستن زحماتمان باشیم.
دنیا و کاینات اصلاً به عجله داشتن و شتاب و بی حوصله بودن ما کاری ندارد و طبق قوانین خودش امور را مدیریت می کند.
جنین انسان برای رشد و تولد سالم نیازمند نه ماه تحمل و شکیبایی مادر است. اگر کودکی کمتر از نه ماه به دنیا بیایید احتمال ناقص بودن و به بیان دیگر کامل نبودن او افزایش می یابد.
خیلی از امور دیگر زندگی انسان که با طبیعت ارتباط دارد نیز دوره زمانی خاصی را برای رسیدن و پختن و کامل شدن نیاز دارد. اگر عجله کنیم و این دوره زمانی مشخص را بیدلیل کوتاه سازیم، نتیجه ای جز محصول نارس و خام و ناقص به دست نخواهیم آورد. در واقع در طول همین مدت و دوره زمانی مشخص است که انسان رشد می کند و یادگیری و آگاهی و تکامل اتفاق می افتد.
باید توجه داشت که صبر کردن و صبور بودن آنقدرها هم ساده نیست و نیز به ازخودگذشتگی و توانایی بالایی در کنترل هوای نفس دارد که معمولاً مستلزم حواس جمعی و تمرین و ممارست دایمی و مستمر است. این امر میسر نمی شود مگر اینکه صبر به عنوان یک عادت و روش در زندگی فرد جا بیفتد.
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-. -.-.-.-.-.-.-.-.
* برگرفته از "مثل خدا صبور باشیم"، مجله موفقیت، ش. 184
** دوست عزیز اگر مباحثی از این شکل در اینجا مطرح می شود دلیل بر اشراف اینجانب بر آن نیست، من خود در تمام ابعاد زندگی، دانشجویی هستم همواره در حال یادگیری و هدف به اشتراک گذاشتن آنها با شما و در نتیجه رسیدن به حس بهتری از بودن در کنار شماست
دنیا و کاینات اصلاً به عجله داشتن و شتاب و بی حوصله بودن ما کاری ندارد و طبق قوانین خودش امور را مدیریت می کند.
جنین انسان برای رشد و تولد سالم نیازمند نه ماه تحمل و شکیبایی مادر است. اگر کودکی کمتر از نه ماه به دنیا بیایید احتمال ناقص بودن و به بیان دیگر کامل نبودن او افزایش می یابد.
خیلی از امور دیگر زندگی انسان که با طبیعت ارتباط دارد نیز دوره زمانی خاصی را برای رسیدن و پختن و کامل شدن نیاز دارد. اگر عجله کنیم و این دوره زمانی مشخص را بیدلیل کوتاه سازیم، نتیجه ای جز محصول نارس و خام و ناقص به دست نخواهیم آورد. در واقع در طول همین مدت و دوره زمانی مشخص است که انسان رشد می کند و یادگیری و آگاهی و تکامل اتفاق می افتد.
باید توجه داشت که صبر کردن و صبور بودن آنقدرها هم ساده نیست و نیز به ازخودگذشتگی و توانایی بالایی در کنترل هوای نفس دارد که معمولاً مستلزم حواس جمعی و تمرین و ممارست دایمی و مستمر است. این امر میسر نمی شود مگر اینکه صبر به عنوان یک عادت و روش در زندگی فرد جا بیفتد.
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-. -.-.-.-.-.-.-.-.
* برگرفته از "مثل خدا صبور باشیم"، مجله موفقیت، ش. 184
** دوست عزیز اگر مباحثی از این شکل در اینجا مطرح می شود دلیل بر اشراف اینجانب بر آن نیست، من خود در تمام ابعاد زندگی، دانشجویی هستم همواره در حال یادگیری و هدف به اشتراک گذاشتن آنها با شما و در نتیجه رسیدن به حس بهتری از بودن در کنار شماست
خیلی جالب بود و تفکر برانگیز . واقعا خیلی موافع برای رسیدن به هدفی بی طاقت هستیم و بعد از مدتی می فهمیم جقدر تاخیر در رسیدن به آن به نفعمان بوده است !
پاسخحذفموفق باشی و صبـــور!
ممنون از یادآوری نیاز به صبر
پاسخحذفشوخي ;-)
پاسخحذفو اين هم يك حديث درباره صبوري ;-)
« صبوری را از کاربران خطوط Dial-up آموختم »
حضرت ایوب ( ع )
;-)